ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ
δεν είναι ότι η απόσταση
χωρίζει τα κορμιά μας
είναι μονάχα που ο έρωτας
εργάζεται καλύτερα στη σιωπή
πώς να σιωπήσω όμως όταν δεν μ' ακούς;..
αφοσιώθηκες στη διαδικασία
Όταν αργότερα έμαθες πως είχε πια πεθάνει
"Διάφανη" είπες "έγινε διάφανη".
Και φύτεψες ένα λουλούδι
που έμοιαζε στο σώμα της.
Το έλεγαν
...
...
...
(και η ιδιαίτερη ανάμνηση του ονόματός του έπαυσε για παντός)..
ΑΝΑΓΚΗ
Αγκάλιασε
τον πόνο και την θλίψη και την αγωνία.
Πιάσ' τη ζωή και ξεφλούδισ' την
πέτα στολίδια και καυχήματα.
Την ομορφιά της παραμέρισε
επικεντρώσου στην ασκήμια
όσα το βλέμμα κι η ψυχή αποστρέφονται
με ειλικρίνει πόθησέ τα.
Συμφιλιώσου με την οργή
και τις αμέτρητες απώ..
Μέδουσα
Όσο και να το θελήσεις μην με κοιτάξεις.
Δεν θα δεις τίποτα παρά ένα πρόσωπο σημαδεμένο.
Κάποτε οι φίλοι μου με φώναζαν Γοργώ
τώρα κι αυτοί φύγανε, μου άλλαξαν το όνομα και φύγανε,
σαν τα πουλιά που πετούν πολύ βαριά μες στον χειμώνα,
με ξέχασαν· μου συνέβη βλέπεις το χάος ο απόλυτος..
Επιστροφή από την επαρχιακή οδό
Είναι αλήθεια·
δεν υπάρχει αρκετή ομορφιά στον κόσμο.
Ξεκινήσαμε αργά.
Το φως γλιστρά στις άκρες
των δαχτύλων με μια ακαριαία κίνηση
που την ονομάζεις γελώντας το πέταγμα της σερπαντίνας.
Η νύχτα στην εξοχή έχει την ποιότητα
των πρώτων λεπτών στο σκοτάδι
..
ΑΝ ΖΟΥΣΕ ΣΗΜΕΡΑ Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Θα έδειχνε την τέχνη του
να ανοίγεις το στόμα
εκτοξεύοντας πέτρες,
αναρχία, εξέγερση
Αν ζούσε, θα έκανε
πάνω-κάτω την Πατησίων
μ’ ένα γαλάζιο νυχτικό και
ξεπλυμένο πρόσωπο
από τα δάκρυα για την κατάντια μας
Θα έσπαγαν οι βιτρίνες
με κάθε της στίχο
Θα φιμώνοντ..
Τα εφηβικά μας ημερολόγια ως αναπόληση μιας θλιμμένης εξέγερσης απέναντι στον κόσμο αλλά και ως κρυπτογραφημένα έγγραφα ενός άλλου κόσμου, εκεί όπου όλοι είμαστε ένας Π1 - ένα ον που αγωνίζεται να βρει την όρασή του...
ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΙ ΘΑ ΑΠΟΓΙΝΩ ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙ
Αν μου φάνε το σπίτι οι τράπεζες
Αν θα βάλω πούτσο
Όπως οι ανώμαλοι
Και εγώ με φοβάμαι - κάθε μέρα αλλάζω
Σκασίλα μου το οικογενειακό μας δράμα
Τίτλοι ιδιοκτησίας
Κοινωνικές συμβάσεις
Αν χρειαστεί
Είμαι έτοιμη για τη μοναξιά
Χρόνια εξασκούμαι..
VOLER, VOLEUR
Σ' ένα καρέ που βλέπω του Μπρεσόν,
του κλέφτη
η αγιότητα στα δάχτυλα:
δείκτης και μέσος
δυο καλόγεροι αυστηροί
νεύουνε benedictio,
εισέρχονται στα ενδότερα
της φόδρας.
Μια ανεπαίσθητη
ελάφρυνση από την αμαρτία
του έχειν επαγγέλλονται.
Η άσκηση, θυμίζουν,
ανθίζει στο ..